Welkom bij de Matrix 2.0 ...
We kennen je niet, helemaal niet, maar we weten wel wat je dit weekend gaat doen: door de gloednieuwe Netflix-serie van David Fincher en Tim Miller scheuren Liefde, dood + robots .
De eerste maakte naam met Zeven en Vechtclub , voordat u verder gaat naar Het meisje met de drakentatoegering , Verdwenen meisje en Mindhunter , terwijl de laatste verantwoordelijk is voor Deadpool en het nieuwe Terminator film - en samen hebben ze hun collectieve genialiteit gebundeld, als een paar gekke wetenschappers, om een volwassen, geanimeerde anthologiereeks af te leveren die je zal doen smelten.
Er zijn 18 enorm verschillende verhalen om uit te kiezen, gegoten in een reeks verbluffend scherpe en boeiende animatiestijlen, waardoor het extreem NSFW-project een soort van kies-je-eigen-avontuurgevoel krijgt - en met afleveringen van niet langer dan 17 minuten en enkele zo kort als 6, je kunt gemakkelijk in één keer door de kavel racen.
Vertrouw ons, je zult het willen.
Toegegeven, ondanks het frisse gevoel, hebben we veel van de thema's en grote onthullingen eerder in verschillende formaten gezien. Toch blonken Fincher en Miller uit door de serie glanzend en nieuw te laten aanvoelen. Dat komt niet alleen door jarenlange ervaring, maar ook door een aangeboren gevoel van wat niet werkt, wat wel en hoe je het kunt draaien op een manier die de verbeelding van kijkers prikkelt en het gevoel geeft dat ze er voor het eerst naar kijken. .
Voorbij de Aquila Rift , dat op nummer zeven zit, valt in die categorie. Het centrale uitgangspunt heeft in de loop der jaren talloze uitlopen gehad - we zullen het niet voor u bederven - maar dat maakt het niet minder tot een triomf.
Na 16 minuten werd het geregisseerd door Léon Bérelle, Dominique Boidin, Rémi Kozyra en Maxime Luère van Unit Image, een high-end animatiestudio die gespecialiseerd is in het genereren van computers en visuele effecten. Hun kredieten omvatten Call of Duty: Infinite Warfare, God of War en Voorbij goed en kwaad 2 , zodat je weet wat je krijgt als je jezelf vastmaakt.
Voorbij de Aquila Rift is de perfecte mix van stijl en inhoud. Hoewel het verhaal ongetwijfeld belangrijk is, iets dat Bandersnatch leek te vergeten, zoveel van het succes van deze serie hangt af van hoe het eruit ziet en het blinkt echt uit op die afdeling. De productiewaarden zijn opmerkelijk.
We zijn hier zeker geen experts in de mechanica van animatie Digitale spion maar het detailniveau dat het team van Unit Image heeft weten vast te leggen, van gezichtshaar tot de vlekken op de voorruit van het vaartuig tot de uitgestrektheid van de ruimte en daarbuiten, is buitengewoon.
Het verhaal zelf is een bewerking van Alastair Reynolds 'verzameling sciencefiction-korte verhalen met dezelfde naam, die tot nu toe nooit op het scherm tot leven zijn gebracht. 'Zima Blue' (aflevering 14), een ander kort verhaal van Reynolds, is ook aangepast.
Tom en zijn bemanning gaan naar huis nadat ze met succes hebben voltooid wat ze naar de ruimte hebben gereisd om te doen. Het gaat niet in detail over wie ze zijn of waar ze precies aan hebben gewerkt, maar dat is niet belangrijk. Deze aflevering weigert te blijven hangen bij externe informatie, zodat het kan vasthouden aan de momenten en details die het echt nodig heeft, door zoveel mogelijk uit de 16 minuten te persen.
Maar het duurt niet lang voordat de chaos begint, rode zwaailichten en sirenes die aangeven dat er iets mis is. Ze gaan nog niet naar huis.
Het verhaal plaagt even dat de bemanning misschien, heel misschien, toch een nieuwe route naar huis kan uitstippelen als een mysterieuze vrouw genaamd Greta, met wie Tom geschiedenis heeft, in de mix wordt gegooid. Maar op een bepaald moment leidt de commandant-achtige figuur van het schip tot een gruwelijke ontdekking en elke schijn van hoop die ooit bestond, zweeft snel de ruimte in.
Het is bijna alsof we waren vergeten dat dit Fincher en Miller zijn. Ze zijn niet bedoeld om te behagen, ze zijn bedoeld om je hersenen te storen en naar een andere dimensie te stoten. Dat is hun brood en boter, en je zult er aan blijven denken Voorbij de Aquila Rift lang nadat het zijn zin met u heeft gehad.
Dat komt niet alleen voort uit de grote onthulling aan het einde van de korte, maar ook uit de kolossale existentiële vraag die de kern van deze aflevering vormt, en die keer op keer opduikt in de serie: vrije wil.
Leuk vinden De Matrix voor het, Voorbij de Aquila Rift wil dat je nadenkt over je eigen plek in de wereld en of de dingen echt zijn zoals ze lijken. Het spoort je aan om na te denken over wat echt is en wat niet, en in een tijdperk waarin, laten we het zeggen, 'nepnieuws' een eigen leven gaat leiden, voelt het bijzonder actueel.
Deze korte animatiefilm (en elk ander aanbod in de catalogus) zal ervoor zorgen dat je halverwege de aflevering niet meer vanaf je telefoon reikt terwijl je worstelt met de grootste levensvragen, vermaakt, betoverd en volkomen doodsbang.
Welterusten.